نایروبی پایتخت کشور آفریقایی کنیا است. نایروبی در سال ۱۸۹۹ به عنوان یک اردوگاه بر سر خط راه‌آهن بنیاد شد و در سال ۱۹۰۷ به عنوان پایتخت برگزیده شد. این شهر همچنین مرکز استان نایروبی است. شهر نایروبی در کنار رودخانه نایروبی در جنوب کنیا قرار دارد و ارتفاع آن از سطح دریا ۱۶۶۱ متر است. نایروبی با ۳ تا ۴ میلیون نفر جمعیت، بزرگ‌ترین شهر شرق آفریقا بشمار می‌آید. این شهر امروزه از شهرهای اصلی قاره آفریقا و از مراکز اصلی مالی، سیاسی و اجتماعی آنست.

نایروبی، شهریِ است با طبیعت بی نظیر، بکر، جذاب و وحشی با فرهنگی پر از ناشناخته ها. این شهر مکانی است که فرهنگ های مختلف در آن جمع شده. فرهنگ و باورهایی که گرچه در ظاهر یکی هستند، اما متفاوت اند و هرکدام متعلق به قبیله ای خاص می باشند. حالا تصور کنیند که گشت و گذار در شهری با این طبیعت و فرهنگ، چقدر می تواند ماجراجویانه و هیجان انگیز باشد. برای درک بهتر فرهنگ و باورهای مردم کنیا، می توانید به موزه ها و مراکز فرهنگی بسیاری که در شهر وجود دارد مراجعه کنید در حالی که در گوشه و کنار شهر، طبیعتی بکر انتظارتان رو میکشد. بنابراین اگر عاشق هیجان، سافاری، فرهنگ ملل و ... هستید، نایروبی می تواند بهترین مقصد برای شروع سفر شما در کنیا و این قاره سیاه باشد.

با ارتفاع ۱۸۶۰متر، نایروبی از آب و هوای نسبتاً معتدلی برخوردار می‌باشد. این ارتفاع (از سطح دریا) موجب ایجاد عصرهای خنکی به ویژه در فصل ماه‌های ژوئن / ژولای می‌شود زمانی که دما می‌تواند تا ۱۰درجه سانتیگراد نیز افت کند. آفتابی‌ترین و گرم‌ترین بخش از سال از ماه دسامبر تا مارس است، زمانی که درجه حرارت متوسط به بیست و چند درجه در طی روز می‌رسد. معمولاً اوج دما ۲۵ درجه سانتیگراد است. دو فصل بارانی در این منطقه وجود دارد اما بارش بیشتر می‌تواند متعادل باشد. ابری‌ترین قسمت سال درست پس از اولین فصل بارانی شروع می‌شود و تا سپتامبر ادامه دارد، و شرایط معمولاً ابری به همراه باران ملایم (نم نم) می‌باشد. چون نایروبی در نزدیک خط استنوا قرار دارد، تفاوتها بین فصول آن حداقل است. این فصول به صورت فصل بارش (نمناکی) و فصل خشک بیان می‌شوند. زمان طلوع و غروب خورشید چندان زیاد در طول سال تغییر نمی‌کند.

از آنجایی که کینا سال ها مستعمره کشور انگلستان بوده ، نه تنها زبان اداری این کشور انگلیسی است بلکه اغلب غذاهایی که در رستوران های این کشور سرو می شود هم شبیه غذاهای انگلیسی است. کنار همه غذاها معمولا مقداری چیپس قرار داردو قیمت هر پرس غذا بسته به کلاس رستوران از 50 شیلینگ به بالاست. رستوران های معمولی غذاهای 100 تا 500 شیلینگی و رستوران های مجلل بین 300 تا 3000 شلینگ برای هر پرس غذا از شما دریافت می کنند. غذای اصلی مردم کنیا اوگالی است که با آرد ذرت پخته می شود. این غذا را ثروتمندان با گوشت می خورند، فقرا با سبزی و کسانی که هیچ شغل و درآمدی ندارند خالی می خورند. اما شما در رستوران های نایروبی تقریبا هر نوع غذایی که بخواهید می توانید پیدا کنید. از سیب زمینی سرخ کرده خودمان بگیرید تا انواع کباب ، اوگالی، بریانی ، یاماچو، برنج و ماهی. برای قشر کم درآمد هم غذاهای کمتر از 50 شلینگ در نایروبی پیدا می شود. شما حتما به کیوسک هایی بر می خورید که به جواکالی معروف هستند و غذاهای بسیار ارزان قیمتی را می فروشند. سوکوماو یکی از ارزان ترین غذای این کیوسک هاست. چای و نان چاپائی و کیک مندازی هم در کیوسک ها ارایه می شود. اما غیر از وعده های غذایی به شما پیشنهاد می کنیم انواع میوه های استوایی آفریقا را هم در نایروبی امتحان کنید.

شاید دلنشین تر از غذاهای نایروبی، نوشیدنی های این منطقه است. آب میوه های طبیعی خنک از نارگیل و انبه یا میوه های وحشی بومی که نظیرش در هیچ جای دیگر دنیا یافت نمی شود مانند پشن بسیار گوارا است. نوشیدنی گرم منطقه، چای سیاه است که از مزارع وسیع و حاصلخیز کنیا جمع آوری می شود. محلی ها چای را باشیر می نوشند وبا اینکه قهوه مرغوبی هم در مزارع کشت می شود اما قهوه نوشیدنی مطبوع کنیای ها نیست .

خوراک پوره ذرت (Ugali) مخلوط پلوی تند (Pilau) نان چاپاتی (Kenyan Chapati) خوراک نخود و سیب زمینی (Mukimo) خوراک موز سبز (Matoke) گوشت گریل شده (Nyama Choma) مخلوط استیک و سبزیجات (lrio) خوراک ذرت و لوبیا (Githeri) خوراک لوبیا قرمز (Maharagwe)

سفارت ایران در کنیا، در شهر نایروبی قرار دارد و ساعت کار سفارت از روز دوشنبه تا پنجشنبه از ساعت ۸ صبح تا ۵ بعد از ظهر است و روز های جمعه تا ۱ بعد از ظهر است.